 |
|
| شیدا محمدی
شبیه همین ورق که می شویم ، بر می گردانیم"
نارنجیِ این برگها صدایِ شکسته ای دارد و دلهره یِ یواش ِ آینه آنجا همان جا... چقدر کم بود چه کم چه کم در باران ِ چرا نمی باردِ این پاییز مثل همین بغضِ من.
چیزی کم بود مثل شعری که به تو نمی رسید در گلوی زنی که با من مرده بود.
سپتامبر 2007
|