زری مینویی      1   نگاه کن ! ببین چراغ نگاهت چه بیهوده می سوزد اندوهت را عریان کن ، دختر تنهایی ! هنوز هم در حوالی دریا مردی در انتظار تست که لبخندهایِ قدیمی ات را دوست دارد به یاد آر!     2   اتاقی به هیئت تبعید فنجانی چای کهنه جوش طعمِ تاراجِ طلای سیاه شبی پر از ته سیگار و دستی که بن بستش را تکرار می کند     3   حلقه هایِ علاقه غربتی دارند که دستهای شان در نمی یابد تنهایی بزرگ کفشهای کوچک و دلشوره ی دریچه ی زانو شکسته ای که منم آه لا لایی  تکه رویایی در بالشِ کابوسم بتکان!     4   دریا که دلش بگیرد وای به حالِ ماهیِ  رودِ گل آلود!     5    آدم در این اتاق حوا در آن اتاق از سومین اتاق بوی گریه ی سیب می آید !