ناهید عرجونی     نام مرا بنویسید پای تمام بیانیه هایی که لبخند وبوسه را آزاد می خواهند پای بیانیه هایی که نمی خواهند درختی قطع شود پرنده ای بهراسد چهار پایه ای بلغزد زیر پای کسی پای بیانیه هایی که می ترسند کودکی گریه کند 2   ما راه می رفتیم و می خندیدیم ما فقط ده ساله بودیم و"سر جوخه "اسمی بود که ریسه می رفتیم ما چه می دانستیم روبروی همین اسم جویبارهای کوچکی از خون به راه می افتند! .... .... .... یکی از ما گفت" تیر خلاص" از پسرها بود هیچکداممان نخندیدیم خنده دار نبود اصلا زشت بود این بازی!!    3   حرف نمی زنم مثل پرنده ای که لال شده است وفکر می کند به یک سیم لخت     4   دو تکه شده ام نیمی از من می خواهد بگوید که دوستت دارم با تمام سلول های تنم ونیم دیگرم اعتصاب کرده است توی یک سلول برای خون هایی که دامن این خاک را گرفته اند     5     دلم برایت تنگ می شود وقتی قرار است جنگ به خاور میانه کشیده شود کشیده شود به انگشت های تو به موهای عاشقم وقرارگاه کوچکی که چهارشنبه است