مه‌ناز طالبی طاری           دیوار   دیواری که بینِ نگاه و پژواکِ پایان در آه آوارِ نگاه که بر دیوار دیوانه‌وار ... عبورِ آب در خواب عبورِ آبیِ آب از میانِ حرف‌های خواب آنجا که هجومِ رویا تا پایِ دیوار دیوانه‌وار می‌خراشد دو قلاب به دو سوی قاب تا لام تا کام بر جدارهای بی‌پایان جدا جدا تا ابدیتِ نگاه در نبودِ گاه و خالیِ آه میانِ جدایی و دیوار دیوانه‌وار     سکوت   شب شامه‌ی دریده‌ی گُرگ بهارِ هار شکوفه‌های شکافته   واژه‌های کوچکِ سکوت پناهِ اَمنِ زبان آهِ واژگون چاهِ دهان