فیروزه اخلاقی   1           يك سبد عطر گل ياس يك پنجره پر از مهتاب و لباني لبريز از بوسه براي عاشقى...  كافيست   2 گوش مي دهم  اين صداى قدمهاى بهار است  يا صداى دل كودكى گرسنه يا پاشنه هاى تاول زده ى پدر به دنبال لقمه نانى... نان مى دود يا پدر يا زنى عريان در پي لباسى نو  تا بهار را دروغين بيارايد 3 در آن سوى شب نگاهت را مى بينم كه به رويم خنده مى پاشد و من آب مى شوم... و دستان پر مهرت كه به بند بند جانم را مى بافد لحظه اي پلك مي زنم... نگاهت را نمى بينم تنها رد دستانت بر تنم مانده و پنجره اى... كه در پس نفسهاى تنهايى خميازه مى كشد