دو شعر از کیانوش فرید             (از کتاب شعر، کتاب دوم)

سمتی خالی از من

از فاصله در سقوطم
وقتی تمام فاصله از من اغاز می شود
و خوابم به سمت دریاست
با بوی عود   

دستی آوار می شود

دیر دیر دیرتر می شوی

از من به هر جا از سمت تنم
مدام صدای متلاشی ست
تا دستی که سالهاست در دوردست
فرو...

عمر همیشه ی کجاست؟

روی شتاب بی حد دیروز
تا روز که میان راه می میرد
من که در حوالی تو.