هم قد تنها ئی ها

هم عرض شانه ها

هم سن موهایم

حرفی برای گفتن

اگر نیست

تشنگی زبان باز کرده است

و چشمه

چقدر ... دور به دنیا آمده

گرد باد است این که می چر خاند

گویائی ام را به آسمان

عطشم را بر زمین می پاشد

که قبیله ی آب

از حاشیه ی ما عبور می کند

دیوار ها هنوز ایستاده اند

من

حرفی برای گفتن ندارم

جز لبانم

که تکیه بر خاک داده و آب می خواهد .

2

به هوای تو

تا نیلوفر

دویدم

او

آموخته بود مرداب را

من

فرو رفتم .

3

در اشتیاق عطش

کم کم کویر می شوم

با جست و خیز بارانی ات

تنها

من وتو

راز دیوار ها را گشوده ایم

تشنگان