بایگانی      صفحه اول       تازه های شعر    کتابخانه      پیوندها         شعر، علیه فراموشی

  شیما کلباسی

انتخابات

مهم نیست

من می گویم

یا تو...

هردو می دانیم

بچه ای که شاش دارد

دستش را می گیرد

پله ها را خط نکشد

پای

           صندوق

                        فاشیستها

رای توست

و خط کشی ات!

تولد
 

بیشتر از پیشتر
...انگشتانم را در پستانهایت فرو می کنم- بلند
سلولهای کشنده را
بیرون می کشم
مسیح مانند، میانه ات را نفسی می دمم.

 

زنده شو!

 اشتباه

شیما کلباسی

می گویند اشتباه است                                         برای تو تب کنم

 خود را در آیینه ها خم کنم

به جوانی تف کنم
غار را پناهگاه کنم

غم بار کنم

سفید را سیاه کنم

سیاه را خام کنم
اول را آخر کنم 

کاه را کوه کنم

طناب دار بر گردن کنم

جان 
فدایت 
کنم
 

آخ که دلم چه شوری دارد، آزادی

                                                        2004

شیما کلباسی 

تحریم

تا وقتی جوانم                                                           سایه های دنباله دار کشیده می شوند

روی زمین با پچ پچ های سیاه                                      بدون عشق میان

گلهای پلاسیده   که مثل                                              اتاقی بین دوبی ولاهور کش می آیند ک... ش

روز روی چهره اشان پتو می کشند                               شب باز می شوند و بسته

و خسته خسته هسته های تاریک را می شمارند                خسته تحریم می کنند

 
حیوانات عادات هم را نمی دانند                                   اما ابعاد مختلف تحریم تاییدی نمی خواهند