می خواهم برای کسی بخوانم،

پیشش بنشینم با او بمانم.

روی پایم به خوابش کنم،

چون کودکی برایش بخوانم.

در خواب و بیداری با او باشم.

می خواهم تنها کسی در خانه باشم که بدانم،

 شبی سرد بود.

می خواهم گوش بایستم، درون و بیرون را،

 تورا، جنگل را، جهان را.

ساعتها ضربه زنان خودرا اعلام می کنند.

و زمان را می بینم که بر زمین می افتد.

گذر رهگذر غریبه ای در آن پایین

صدای آزار دهنده سگی ناشناس

و پشتش سکوت و سکوت.

چشم هایم خیره به توست

با هر جنبشی در تاریکی،

تو را در آغوش می کشند و نرم رها می کنند.

از کتاب تصویر ها

Zum Einschlafen zu sagen

Ich möchte jemanden einsingen, 
bei jemandem sitzen und sein. 
Ich möchte dich wiegen und kleinsingen 
und begleiten schlafaus und schlafein. 
Ich möchte der Einzige sein im Haus, 
der wüßte: die Nacht war kalt. 
Und möchte horchen herein und hinaus 
in dich, in die Welt, in den Wald. 
Die Uhren rufen sich schlagend an, 
und man sieht der Zeit auf den Grund. 
Und unten geht noch ein fremder Mann 
und stört einen fremden Hund. 
Dahinter wird Stille. Ich habe groß 
die Augen auf dich gelegt; 
und sie halten dich sanft und lassen dich los, 
wenn ein Ding sich im Dunkel bewegt.

Aus: Das Buch der Bilder

بازگشت به صفحه ی اول