دو شعر از کتاب پنجره ی رو به جهان
 

کتاب پنجره ی رو به جهان ، کتاب شعری از منصور کوشان است که انتشارات آرش آن را به چاپ رسانده است.  مجموعه ایست در تلاش یافتن معنایی تازه و سازگاری و ناسازگاری های تبعید. مرحله ی گذشتن از جهانی به جهان دیگر به یاری شعر.

شاعر دربخشی از مقدمه ی کتاب  می نویسد: "... شعرهای این دفتر بیش تر کنکاش در گذشته ی نایافته ی شاعر است و جست و جوی چشم اندازی نو. زمان و مکان تغییر یافته اند، اما جست و جو یا نیاز آزادانه ی بازگشت به خویشتن هم چنان همان حضوری را دارد که ریشه هایش در گذشته است، هم چنان بر همان سکوی پرشی ایستاده است که پایه هایش در زبان خودیافتگی نهفته است."

 دو شعراز کتاب "پنجره ی رو به جهان"  را در اینجا می خوانید.

                                                                                     کتاب شعر

منصور کوشان

 در حسرت نگاه آینه
 

از خویش و از خویشتن بیزارم
از آگاهی بر هست حیرانم
می خواهم گم شوم
در فردا محو گردم

سنگین تر ازآنم که بتوانم
راهم را هموار کنم
خاک
از جای پاهایم زخم خورده ست
بایستی از روی آب بگذرم
 

شاعر درون آینه تنهاست
از هر چه هست رهاست
بی گذشته     جدا از حال
سبک
مثل حبابِ هواست
بی جان
بی دل
حقیقتش
راحت تر از پذیرش هر معناست.

                                              اکتبر 1999، اسلو

حضور

یکی از ما غایب ست
او که در میان ماست
یکی از ماست
اما با ما سخن نمی گوید
 

او اکنون می اندیشد
به سخن اکنون من اعتراض دارد
خشم پنهانش را می توان دید
چشمانش را نگاه کنید!
چنان من را می نگرد که هر کدام از ما دیگری را.

                                                              اگوست2000، استاونگر