بایگانی      صفحه اول        شعر      نگاه      کتابخانه      پیوندها      شعر، علیه فراموشی      ویژه ی 8 مارس

 

 

 خط زندگی
 

صبحی سلیمی- 19 ساله - بانه 

 

                             *پیشكش به پدرم*

 

 

از نوجوانی ، شنیدم :
                       "  به نظر من هر كس كه خطا كرد ، زندگی نكنه ، بهتره . "

 

من اما ، سرشارم از      بوی زندگی ،
                                            بوی باران ،
                                                         لطافت ،
                                                                  سبزی ؛

سرشارم از دوست داشتن .

دعواهی دلتنگیم ،
                      توأم با عشق است .
لبخندی بر لبانم و . . . آشتی  .

هر روز         خطا ،
                         پشیمانی ،
                                     سپس گریه .

 " پروین "  می گوید :
                          " هزار كوه گرت سد ره شوند ، برو ! " 

و سرشارم از حس رفتن ،
                               ماندن ،
                                        و پرواز  . . .

حتی اگر هنوز ، اراده ی كافی نداشته باشم !
اما می دانم كه سر شارم . . . .

 

                                                                      

(*مصرعی از پروین اعتصامی )

 

 

 

                         * نه ! بری جاودانگی*

                                                                                                         *پیشكش به پدرم*

 

یاد گرفته ام ،

                     " نه " بگویم . . .

                                             به امید خوب شدن !

حتی اگر مادرم بگوید :

                             ‌    " عینكت را بده ، بریت تمیز كنم "

 

فنجانی در دستم می شكند . . .

                                         هنوز كدبانوی ماهری نیستم .

اما بلدم " نه " بگویم ؛

                             بری ماندن !

 

 

اگر چشمان همیشه نمناكم ،

                                       نمی خوابند ،

                شید به امید خوب شدن . . .

 

                                 *****

 

شید میان گیرو دار ین همه آدم ،

                                نشان از روزنهی تشنه ی بی تاب باشد .

نگاه كن !

                       تمنی  خورشید را . . .

می دانم !

           شید آنوقت ، هستی ، دوستم داشت . . .

به خورشید می پیوندم . . .