خلیل کلباسی
 

                                            به دوستان گمشده ام

فراخوان

اگر خانه ام بزرگ بود
در آستانه ی در می ایستادم
و نام دوستان گمشده ام را به کوچه ی مه آلود می گفتم

اگر خانه ام بزرگ بود
درهای همه ی اتاق ها را می گشودم
و می گذاشتم گلایه های مانده بیرون آیند
و با مهمانها آشنا شوند

اگر خانه ام بزرگ بود
به همه ی شاعران بی اجاره اتاق می دادم
بشرطی که درخانه سیگار نکشند
و وقتی از آنها نخی خواستم
به دخترم چیزی نگویند

دوستان!
خانه ی من کوچک است، اما
درون من تا بخواهید فضای خالی هست