|
||
|
1 آن جا وین تکرارِ رفتن با حادثه و یا میل لحظه ها زیباترین طرحها خطوط فرارند عقل با هیبت خسته و لبخند تو با طعم یک خطای نا کرده یا یک تاسف ای اصلاح ناپذیرِ خوشبین امید ین تنها راه دوام می درخشد و پنهان می شود
2 میان سکوتِ سرگیجه آورِ فاصله بنای فراموشی عمارتی است غریب کلمات همراهان زندگی هستند به آفتاب می اندیشم که در عدم غرق نمی شود خواب می بینم در دور دست ها برف آب می شود در گلوی مادرم
3 گیاه نازکی که کاشتم زمستان را تاب آورد اما ین عشق…
|
||
|
|
